Wszystko się rano potwierdziło. Nic nikomu nie mówiłam ani nie myślałam nie chciałam zaperzać. Wszystko zaczęło się układać w moim życiu.
- Sucham?- Olivia popędzała mnie , aby jej wszystko powiedzieć
- Ale nie powiesz nic chłopakom?
- Nie
- Jak byłam jeszcze w Homes Chaples wysłałam kilka CV do różnych miejsc parcy w Londynie. Dzisiaj rano zadzwonił do mnie mamager jakiegoś zaespołu i powiedział, że potrzebuje, aby pomóc mu z tym zespołem. Nie wiem jeszcze na czym będzie to polegać, więc umówiliśmy się na spotkanie jak przyjedzie z wakacji za dwa tygodnie w jego biurze. Wszystko ma mi wytłumaczyć na czym to ma polegać. To mi tak poprawiło humor. A rano wyszłam, bo chciałam się podzielić z nowinną z babcią, więc do niej zadzwoniłam. Ciuchy kupiłam ponieważ tam te są stare i chce je oddać je do domu dziecka tam się im przydadzą. Włosy przefarbowałam tak po prostu. I chyba to tyle. Proszę nie mów chłopakom o pracy, bo jak się Harry dowie będzie kazał mi nie pracować i siedzieć w domu a ja nie chce. Przepraszam, że tak to ukrywałam i nie chciałam ci nic powiedzieć- opisałam Olivii wszystko w skrócie, a ona siedziała i słuchała co powiedziałam.
-Przeprosiny przyjęte, ale dlaczego mi nie powiedziałaś pomogłabym ci chociaż wybrać ciuchy.
- Wiem, ale wiesz, że wolę sama coś robić.
- Ok- otworzyłam walizkę, wyciągnęłam z niej jeden komplet ubrań i podałam jej.
- To dla ciebie
- Nie musiałaś- wyciągnęła z torebki sukienkę
- Musiałam. Pomożesz mi spakować stare rzeczy , a nowe poukładać na pułce
- Yhymm. Pokazuj co tam kupiłaś- WYciągaliśmmy moje stare rzeczy i wkładaliśmy jejdo pustej walizki. Nowe zaś wkładaliśmy do szafy. Cały czas się śmialiśmy ze starych ciuchów jakie nosiłam.
-Kiedy zamierza im powiedzieć, że będzieśż pracować?- zapytała zasówając moją walizkę
- Jak tylko dowiem się czegoś o tej pracy, a jak mi się spodoba to podpisze. Wtedy im powiem, ale obiecaj mi, że nie powiesz im.
- Obiecuje
- Chodź zaniesiemy walizkę na dół- wzięliśmy i znieśliśmy na dół. Posoztawiliśmy ją w holu. A oni jak zwykle przed telewizorem nic nie robią. Co za ludzie? Usiadłam na Harrego kolanach, pocałowałam go w policzek i przytuliłam się. Oplótł mnie ramieniem.
-Harry zawisiesz mnie do domu dziecka?- zapytałam
-Po co?
-Chce dać stare ciuchy dzieciom, bo mnie już się nie przydadzą a nie chce ich wyrzucać.
- Mam chwilę czasu zbieraj tyłek i jedziemy.
- Dziękuje- ucałowałam go jeszcze raz w policzek i zeszłam z jego kolan. Usiadłam teraz pomiędzy mioim bratem a Niallem.
- Ruszaj się bo ja jestem już gotowa.
-Czy ty chciałaś mnie przekupić, abym cię zawiósł?- uniósł jedną brew do góry.
- Może. A co udało mi się?
- Następnym razem nie dam się przekupić?
- Bierz walizkęi choć, bo nie mam czasu. A chce jjeszcze iść na spacer.
- Czy ty czasem nie masz prawda jazdy? Hmm- odezwał się Zayn.
- No mam, ale jeszcze nie orientuje się na tej Londyjskiej drodze- dobra wymówka na nie prowadzenia auta zawsze działa.
Weszłam za Harrrymm do garażu. tanęłam w miejscu nie wiedziałam gdzie mam podziać wzrok. stało tam pięć samochodów na środku garażu. Nie znałąm wszystkich marek samochodów jedynie mojego brata Range Rovera przy którym pakował walizkę. Rozejrzałam się jeszcze raz po garażu moją uwagę przykuł czerwony BMW, który stał na końcu garażu.
-Tamto auto jest twoje siostrzyczko, podoba ci się?- powiedział jak gdyby nigdy nic i stanął koło mnie
- Jak to?- Zapytałam zdziwiona
- To jest mój prezent urodzinowy spóźniony za skończenie 18 lat. Chciałem ci go wysłać do domu, ale nigdy nie wiedziałem jak zareagujesz. Teraz ci się na pewno przyda.
- Dziękuje. Kocham Cię- przytuliłam się mocno do niego odwzajemnił mój uścisk. Po moim policzku spłynęła zła szczęcia, a po niej kolejna.
-Nie płacz- otarł ręką moje zły z policzków
- Płacze ze szczęcia- odpowiedziałam i spojrzałm mu w oczy widziałam w nich troskę miłość tak dawno tego nie odczuwała od bliskiej mi osoby nawet od rodziców.
- Kocham Cię i dziękuje ci za to co dla mnie robisz.
- Też Cię kocham, a teraz choć jedziemy, bo obiecałem chłopakom, że zagramy w fifę na wieczór.
- Chłopaki i ich te gry- powiedziałam otwierając drzwi od samochodu.
- Słyszałem
- Miałeś to słyszeć
- Dlaczego mi to mówisz?- spojrzałąm w jego stronę
- Bo wiem, że ci się podoba, a ty podobasz mu się widać to. Mnie nie oszukasz siostro.
Nie odzywałam się do niego już odwróciłąm się ponownie w kierunku szyby wszystkie obiekty stały się interesujące. Nie chce rozmawiać z moim bratem o sprawach sercowych. Mam powiedzieć mu, że jego przyjaciel mi tak cholernie podoba mi się. Znużona patrzeniem w szybę zamknęłam oczy. Moje powieki stawały się coraz cięszże, że nie miałam siły ich otworzyć. Odpłynęłam w najlepsze.
POV Harry
Dojechałem na miejsce spojrzałem w stronę Emily usnęła. Jak mogłem nie zauważyć? Nie będę jej budzić niech śpi napewno jest zmęczona. Wyszedłem po ciuchy z samochodu wziąłem walizkę. Zadzwoniłem domofonem jeden sygnał drugi sygnał:
- Dom dziecka nr 2 w Londynie. W czym mogę pomóc?- odezwał się głos po drugiej stronie aparatu.
- Dobry wieczór. Chciałbym podarować ubranaia dla dzieci.
- Dobrze. Proszę chwilę poczekać zaraz do pana ktoś wyjdzie.
-Okey będę czekać.
Wybrałem numer kumpla, aby czekał pod domem na mnie i siostrę.
- Co tam stary?- odezwał się
- Czekaj na mnie na podjezidzie zaraz przyjadę.
- Po co?- zdziwił się chyba moim zachowaniem
- Weźniesz Emily śpi a nie chce jej budzić.
- Spoko- i już się rozłączył, a z budynku wyszedł jakiś facet
- Dobry wieczór- odezwałem się z grzeczności
- Dobry wieczór
- Tu są ubrania, a po walizkę zgłoszę sie za kilka dni
- Dobrze. Dowidzenia
- Dowidzenia- odzszedł, a ja wsiadłem i już jechałem w stronę domu.
POV Niall
Wyżłem na podjazd, akurat kiedy zajechał Harry. Ale mam wyczucie czasu. Zaparkował przy wieździe do garażu. Otworzyłem drzwi pasażera. Wyjąłem ją delikatnie z samochodu. Położyłem ją najdelikatniej jak potrafiłem na łóżku, a ona mnie do siebie przyciągnęła.
-Zostaniesz ze mną?- zapyatała nie otwierając oczu
- Przebiesz się, a ja za raz do ciebie przyjdę. Gdzie masz coś do spania?
- Nie mam nic- zaczęła się rozbierać na moich oczach. Wyszłem z pokoju, bo nie mogł bym się powstrzymać od rzucenia się na nią. Do czołgałem siędo kuchni po szklankę wody. Wypiłem całą zawartość na jednym tchu było mi tak gorąco. Co ta dziewczyna ze mną robi? Nie zwracając uwagi kto jest w salonie wróciłem do jej pokoju. Leżła na łóżku w koszuli nocnej. Zkąd ona ją wzięła? Zdjąłem z siebie ciuchu i leżałem koło niej. Wtuliła się we mnie objąłem ją ramieniem i odpłynąłem do krainy snu.
----------------------------------------------------------------------------
Nie miałam weny do napisania rozdziału, więc dopiero dziś wstawiam mam nadzieję, że nie ma cie mi za złe. Zmieniam czcionkę ponieważ dużo osób nie widzi tak małe czcionki teraz mam nadzieję, że jest dobrze. nie wiem kiedy dodam następny rozdział, ale mam nadzieję, że wyrobię się do końca tygodnia z napisaniem, Pozdrawiam. Buziaczki;**
- Sucham?- Olivia popędzała mnie , aby jej wszystko powiedzieć
- Ale nie powiesz nic chłopakom?
- Nie
- Jak byłam jeszcze w Homes Chaples wysłałam kilka CV do różnych miejsc parcy w Londynie. Dzisiaj rano zadzwonił do mnie mamager jakiegoś zaespołu i powiedział, że potrzebuje, aby pomóc mu z tym zespołem. Nie wiem jeszcze na czym będzie to polegać, więc umówiliśmy się na spotkanie jak przyjedzie z wakacji za dwa tygodnie w jego biurze. Wszystko ma mi wytłumaczyć na czym to ma polegać. To mi tak poprawiło humor. A rano wyszłam, bo chciałam się podzielić z nowinną z babcią, więc do niej zadzwoniłam. Ciuchy kupiłam ponieważ tam te są stare i chce je oddać je do domu dziecka tam się im przydadzą. Włosy przefarbowałam tak po prostu. I chyba to tyle. Proszę nie mów chłopakom o pracy, bo jak się Harry dowie będzie kazał mi nie pracować i siedzieć w domu a ja nie chce. Przepraszam, że tak to ukrywałam i nie chciałam ci nic powiedzieć- opisałam Olivii wszystko w skrócie, a ona siedziała i słuchała co powiedziałam.
-Przeprosiny przyjęte, ale dlaczego mi nie powiedziałaś pomogłabym ci chociaż wybrać ciuchy.
- Wiem, ale wiesz, że wolę sama coś robić.
- Ok- otworzyłam walizkę, wyciągnęłam z niej jeden komplet ubrań i podałam jej.
- To dla ciebie
- Nie musiałaś- wyciągnęła z torebki sukienkę
- Musiałam. Pomożesz mi spakować stare rzeczy , a nowe poukładać na pułce
- Yhymm. Pokazuj co tam kupiłaś- WYciągaliśmmy moje stare rzeczy i wkładaliśmy jejdo pustej walizki. Nowe zaś wkładaliśmy do szafy. Cały czas się śmialiśmy ze starych ciuchów jakie nosiłam.
-Kiedy zamierza im powiedzieć, że będzieśż pracować?- zapytała zasówając moją walizkę
- Jak tylko dowiem się czegoś o tej pracy, a jak mi się spodoba to podpisze. Wtedy im powiem, ale obiecaj mi, że nie powiesz im.
- Obiecuje
- Chodź zaniesiemy walizkę na dół- wzięliśmy i znieśliśmy na dół. Posoztawiliśmy ją w holu. A oni jak zwykle przed telewizorem nic nie robią. Co za ludzie? Usiadłam na Harrego kolanach, pocałowałam go w policzek i przytuliłam się. Oplótł mnie ramieniem.
-Harry zawisiesz mnie do domu dziecka?- zapytałam
-Po co?
-Chce dać stare ciuchy dzieciom, bo mnie już się nie przydadzą a nie chce ich wyrzucać.
- Mam chwilę czasu zbieraj tyłek i jedziemy.
- Dziękuje- ucałowałam go jeszcze raz w policzek i zeszłam z jego kolan. Usiadłam teraz pomiędzy mioim bratem a Niallem.
- Ruszaj się bo ja jestem już gotowa.
-Czy ty chciałaś mnie przekupić, abym cię zawiósł?- uniósł jedną brew do góry.
- Może. A co udało mi się?
- Następnym razem nie dam się przekupić?
- Bierz walizkęi choć, bo nie mam czasu. A chce jjeszcze iść na spacer.
- Czy ty czasem nie masz prawda jazdy? Hmm- odezwał się Zayn.
- No mam, ale jeszcze nie orientuje się na tej Londyjskiej drodze- dobra wymówka na nie prowadzenia auta zawsze działa.
Weszłam za Harrrymm do garażu. tanęłam w miejscu nie wiedziałam gdzie mam podziać wzrok. stało tam pięć samochodów na środku garażu. Nie znałąm wszystkich marek samochodów jedynie mojego brata Range Rovera przy którym pakował walizkę. Rozejrzałam się jeszcze raz po garażu moją uwagę przykuł czerwony BMW, który stał na końcu garażu.
-Tamto auto jest twoje siostrzyczko, podoba ci się?- powiedział jak gdyby nigdy nic i stanął koło mnie
- Jak to?- Zapytałam zdziwiona
- To jest mój prezent urodzinowy spóźniony za skończenie 18 lat. Chciałem ci go wysłać do domu, ale nigdy nie wiedziałem jak zareagujesz. Teraz ci się na pewno przyda.
- Dziękuje. Kocham Cię- przytuliłam się mocno do niego odwzajemnił mój uścisk. Po moim policzku spłynęła zła szczęcia, a po niej kolejna.
-Nie płacz- otarł ręką moje zły z policzków
- Płacze ze szczęcia- odpowiedziałam i spojrzałm mu w oczy widziałam w nich troskę miłość tak dawno tego nie odczuwała od bliskiej mi osoby nawet od rodziców.
- Kocham Cię i dziękuje ci za to co dla mnie robisz.
- Też Cię kocham, a teraz choć jedziemy, bo obiecałem chłopakom, że zagramy w fifę na wieczór.
- Chłopaki i ich te gry- powiedziałam otwierając drzwi od samochodu.
- Słyszałem
- Miałeś to słyszeć
Jechaliśmy w ciszy tak przyjemnej, że nie chciałam jej przerywać. a jednak musiał przerwać on.
- Podoba ci się Niall?
Przypomniałam mi się jak go pacalowałam. Jego miękie usta stykały się z moimi pogłębił mój pocałunek, a ja dała mu dostęp do środka tak jak prosił jego język. Badał całe moje wnętrze jego ręce zjeżdżały w dół moich pośladków. Na wspomnienie tego małego incydentuzrobiłąm się czerwona. Odwróciłąm głowę barsziej w stronę szyby by nie zauważył mojego zaczerwienienia.
- Niall jest wrażliwy czuły jest inni niż my wszyscy a po za tym jest wolny.- Dlaczego mi to mówisz?- spojrzałąm w jego stronę
- Bo wiem, że ci się podoba, a ty podobasz mu się widać to. Mnie nie oszukasz siostro.
Nie odzywałam się do niego już odwróciłąm się ponownie w kierunku szyby wszystkie obiekty stały się interesujące. Nie chce rozmawiać z moim bratem o sprawach sercowych. Mam powiedzieć mu, że jego przyjaciel mi tak cholernie podoba mi się. Znużona patrzeniem w szybę zamknęłam oczy. Moje powieki stawały się coraz cięszże, że nie miałam siły ich otworzyć. Odpłynęłam w najlepsze.
POV Harry
Dojechałem na miejsce spojrzałem w stronę Emily usnęła. Jak mogłem nie zauważyć? Nie będę jej budzić niech śpi napewno jest zmęczona. Wyszedłem po ciuchy z samochodu wziąłem walizkę. Zadzwoniłem domofonem jeden sygnał drugi sygnał:
- Dom dziecka nr 2 w Londynie. W czym mogę pomóc?- odezwał się głos po drugiej stronie aparatu.
- Dobry wieczór. Chciałbym podarować ubranaia dla dzieci.
- Dobrze. Proszę chwilę poczekać zaraz do pana ktoś wyjdzie.
-Okey będę czekać.
Wybrałem numer kumpla, aby czekał pod domem na mnie i siostrę.
- Co tam stary?- odezwał się
- Czekaj na mnie na podjezidzie zaraz przyjadę.
- Po co?- zdziwił się chyba moim zachowaniem
- Weźniesz Emily śpi a nie chce jej budzić.
- Spoko- i już się rozłączył, a z budynku wyszedł jakiś facet
- Dobry wieczór- odezwałem się z grzeczności
- Dobry wieczór
- Tu są ubrania, a po walizkę zgłoszę sie za kilka dni
- Dobrze. Dowidzenia
- Dowidzenia- odzszedł, a ja wsiadłem i już jechałem w stronę domu.
POV Niall
Wyżłem na podjazd, akurat kiedy zajechał Harry. Ale mam wyczucie czasu. Zaparkował przy wieździe do garażu. Otworzyłem drzwi pasażera. Wyjąłem ją delikatnie z samochodu. Położyłem ją najdelikatniej jak potrafiłem na łóżku, a ona mnie do siebie przyciągnęła.
-Zostaniesz ze mną?- zapyatała nie otwierając oczu
- Przebiesz się, a ja za raz do ciebie przyjdę. Gdzie masz coś do spania?
- Nie mam nic- zaczęła się rozbierać na moich oczach. Wyszłem z pokoju, bo nie mogł bym się powstrzymać od rzucenia się na nią. Do czołgałem siędo kuchni po szklankę wody. Wypiłem całą zawartość na jednym tchu było mi tak gorąco. Co ta dziewczyna ze mną robi? Nie zwracając uwagi kto jest w salonie wróciłem do jej pokoju. Leżła na łóżku w koszuli nocnej. Zkąd ona ją wzięła? Zdjąłem z siebie ciuchu i leżałem koło niej. Wtuliła się we mnie objąłem ją ramieniem i odpłynąłem do krainy snu.
----------------------------------------------------------------------------
Nie miałam weny do napisania rozdziału, więc dopiero dziś wstawiam mam nadzieję, że nie ma cie mi za złe. Zmieniam czcionkę ponieważ dużo osób nie widzi tak małe czcionki teraz mam nadzieję, że jest dobrze. nie wiem kiedy dodam następny rozdział, ale mam nadzieję, że wyrobię się do końca tygodnia z napisaniem, Pozdrawiam. Buziaczki;**
